کودک و مطالعه قسمت دوم

 فواید مطالعه و کتابخوانی در کودکان و نوجوانان

حضرت علی علیه السلام میفرماید:“هرآن کس که با کتاب آرامش یابد،راحتی وآسایش از او سلب نمی گردد.”

علم و دانایی از جاذبه هایی می باشند که انسان را حتی در کودکی به سوی خود می کشاند و آشنا کردن کودکان با دنیای کتاب و کتابخوانی یکی از اصول آموزشی و تربیتی است که منجر به رشد فکری و روحی آنان می شود.

در عصر حاضر بیشترین زمان کودکان با فعالیت های بعد از مدرسه، تکالیف مدرسه و ... پر می شود این در حالی است که تلویزیون و بازی های کامپیوتری نیز زمان زیادی از کودکان را پر می کند اما این دلیل بر عدم توجه به مطالعه و اهمیت آن نباید باشد و ما باید سعی کنیم ادبیات را برای کودک سرگرم کننده و جذاب کنیم.اهمیت عادت به مطالعه در کودکان به این سبب است که ممکن است داشتن یا نداشتن عادت به مطالعه، مسیر زندگی کودکان را عوض کند و تأثیر مثبت یا منفی بر زندگی آنها بگذارد.همچنین مطالعه یکی از راه های تقویت روحیه دینی کودکان و نوجوانان است.

ارائه چند راه کار برای ایجاد عادت به مطالعه در کودکان عبارتند از:

1- موقع خواب برای کودکانتان داستان بخوانید حتی اگر هر شب فرصت نکردید.

2- در طول روز برای کودک نوار قصه بگذارید.

3- از سنین پایین سعی کنید که در مناسبت های ارزشمند به بچه ها کتاب هدیه کنید و به این شیوه آنها کم کم می آموزنند که کتاب هدیه ای ارزشمند است.

مطالعه راهی برای تقویت روحیه دینی کودکان و نوجوانان است

پژوهش‌ها این باور را تأیید می‌کنند که کودکان و نوجوانان هرچه بیشتر بخوانند، مهارت بیشتری در خواندن‌ به دست می آورند و بیشتر لذت می‌برند.

متأسفانه، خلاف این موضوع نیز درست است: بچه‌ها هر اندازه کمتر کتاب بخوانند، مهارت‌های خواندن در آن‌ها کاهش می‌یابد و خواندن برای‌شان کاری رنج آور می‌شود و کم کم از آن دوری می‌کنند.

کتابخانه‌های کودکان نقش بزرگی در علاقه‌مندی کودکان به مطالعه و کتابخوانی و پایه‌ریزی مهارت‌های بازیابی اطلاعات در کودکان و نوجوانان دارند. کتابدار کودک علاوه بر دانش کتابداری باید به دانش تخصصی در زمینه نیازهای خاص کودکان نیز مجهز باشد. همچنین ساختمان، تجهیزات و مواد کتابخانه کودکان نیز باید متناسب با ویژگی های کودکان و مشوق آن‌ها برای حضور در آن محیط باشد.

از مهمترین ویژگی‌های اخلاقی کتابدار موفق کودکان این است که به آنان صمیمانه عشق بورزد‌، بردبار‌، مؤدب و مهربان باشد‌. در برخورد با کودکان از همان قواعدی پیروی کند که در برخورد با بزرگسالان به کار می‌برد‌.